Indiase vakbond APVVU laat gekozen politici hun belofte nakomen

 

Chennaiah is eind mei een hele week in Nederland. Aanleiding is het 15-jarig bestaan van de alliantie Stop Kinderarbeid – School de Beste Werkplaats, waaraan ook Mondiaal FNV deelneemt. Tijdens zijn laatste dag brengt hij ’s morgens een bezoek aan de rechtbank in Den Haag vanwege de klimaatzaak die Urgenda tegen de staat heeft aangespannen. “Er zitten parallellen met onze strijd”, vertelt Chennaiah. “De APVVU strijdt tegen de kolencentrales die door de staat op de landerijen van onze leden zijn gepland. Het gaat niet alleen om verlies van land, maar ook om de vervuiling. Het is bijzonder te merken dat de mensen hier ook gevoelig zijn voor dit thema.”

Vrouwen kunnen vrijuit praten

In het hoofdkantoor van de FNV zoemt hij ‘s middags vooral in op de opbouw van de APVVU-organisatie en het vakbondswerk in drie Indiase deelstaten. “Onze bond vecht vooral voor beter loon, gelijkwaardig loon, stukken land waar onze leden recht op hebben en het gelijkwaardig samenleven, ongeacht de afkomst.” Een dag eerder verhaalt hij hier al uitgebreid over in het Mondiaal Magazine [https://www.fnv.nl/mondiaal-fnv/nieuws-mondiaal-fnv/nieuws-verhaal/indiase-vakbond-helpt-leden-met-recht-op-inkomsten]. Voor de aanwezige FNV’ers zit er nog veel nieuws in zijn verhaal. Bijvoorbeeld dat de vrouwen een aparte positie innemen en ook nog eigenaar worden van de stukken land.

Chennaiah legt uit dat bij een eerste bezoek aan een dorp de vakbondsmensen een bijeenkomst organiseren waarin ze alle dorpsbewoners aanspreken. “De mannen en vrouwen zitten apart. Alleen de mannen praten, want de vrouwen krijgen daarvoor weinig ruimte. In onze cultuur zijn de mannen de baas. Daarom creëren we aparte units, zodat de vrouwen onder elkaar zijn en vrijuit kunnen spreken. In alle bestuurslagen zitten inmiddels evenveel vrouwen als mannen. Daar werken ze gezamenlijk.” Dat de geworven stukken land op naam van de vrouw worden gezet, heeft te maken met de garantie dat het bezit dan ook binnen de familie blijft. Mannen kunnen gaan drinken en gokken en voordat je het weet, is het hele gezin hiervan de dupe.

Hulp bij telen van groentes

Het werven van land voor de leden is een uniek speerpunt van APVVU. Want openbare landerijen worden vaak ingepikt door de rijke leenboeren, terwijl de arme landarbeiders hierop eveneens recht hebben. Alleen weten ze dat niet. De APVVU voedt zijn leden met kennis over wetten en rechten en helpt hen bij de strijd om het land te veroveren. Het maakt de families onafhankelijk.

Chennaiah: “In India heb je landlords die wel dertig families op hun land onderbrengen in gebouwen. Daardoor zijn die families te afhankelijk. Als ze om loonsverhoging vragen en voeren de druk op, dan steken de landlords hun huis in brand. Daarom zijn die eigen stukken land zo belangrijk. De staat heeft een huisvestingsprogramma, dat de landarbeiders ondersteunt bij de bouw van een eigen huis.” De APVVU helpt de landarbeiders vervolgens met het verbouwen van eigen groentes en leert ze hoe ze zaadbanken kunnen opzetten.

Grote beloftes om stemmen te winnen

De APVVU zit samen met andere bonden en ngo’s in het platform sociale zekerheid NASS, een lobbyapparaat dat probeert betere pensioenregelingen en beter onderwijs te realiseren voor werknemers in de informele economie. Het geeft ook advies en werkt op deelstaat- en landelijk niveau.”In 2014 beloofde de overheid dat alle Arbeidswetten ook voor de informeel werkenden zouden gaan gelden. Maar dat voornemen is nog steeds niet geïmplementeerd.” India telt zo’n 460 miljoen werknemers in de informele sector. Het gaat dus om een significant grote groep, die veelal in grote armoede leeft.

Eind april van dit jaar startten de parlementsverkiezingen in India, een proces dat altijd 5 weken in beslag neemt. In de maanden ervoor bezochten veel kandidaten de dorpen waar de APVVU actief is. “Ze kwamen met grote beloftes, in de hoop stemmen te winnen”, vertelt Chennaiah geamuseerd. “We hebben ze een document laten ondertekenen waarin ze beloofden werk te maken van hun beloftes. Als ze gekozen worden, kunnen we de getekende documenten gebruiken om hen aan hun woord te houden. Daarbij gebruiken we ook de media om druk uit te oefenen.”

Daarnaast voerde de bond samen met NASS actie om handtekeningen te verzamelen voor verbetering van de nieuwe Arbeidswet. Daarvan hebben ze er nu ruim 1 miljoen. Eind juni zal APVVU een demonstratie voor het parlementsgebouw organiseren en alle verzamelde handtekeningen aanbieden aan de Indiase president en de minister van Arbeid.

Eigen toiletten voor meisjes

Een van de doelen van de opnieuw gekozen regeringspartij BJP van premier Modi is 100% alfabetisering van de bevolking, vertelt Chennaiah. “Ze bedoelen: iedereen moet zijn handtekening kunnen zetten. Zodat ze van het systeem van vingerafdrukken verlost zijn. Maar wij willen meer. We zien als vakbond toe dat de staatsscholen goed functioneren. Op dit moment is het taal- en rekenonderwijs ondermaats. We onderzoeken ook de staat van de kostscholen voor meisjes en helpen ervoor te zorgen dat elke meisje tenminste een matras en een eigen kistje met slot heeft, voor hun persoonlijke spullen.”

De Werkgroep Internationale Zaken van FNV Senior steunt via de APVVU een onderwijsproject voor meisjes. Onder meer om gescheiden toiletten in de schoolgebouwen te realiseren. “We zitten nog in dit proces”, vertelt Chennaiah. “Gescheiden toiletten zijn belangrijk vanwege de hygiëne en privacy, maar vaak zijn er niet eens toiletten. Dan moeten de meisjes het bos in, met alle gevaar voor seksuele intimidatie. We zijn nu bezig met allerlei aanvragen voor het plaatsen van toiletten.”

Het bevrijden van kindslaven

De strijd tegen kinderarbeid is een ander speerpunt van de APVVU. Daar heeft de bond eigenlijk zijn bestaan aan te danken. Voordat de organisatie een vakbond werd, richtte het zich op het bevrijden van dwangarbeiders en kindslaven. In de landbouw- en de natuursteensector komt kinderarbeid nog steeds voor. De bond heeft kinderverenigingen in verschillende dorpen opgericht, waar werkende en schoolgaande kinderen in de avond met elkaar spelen en van elkaar leren. “We hebben een andere aanpak dan de kinderarbeidvrije zones die de alliantie Stop Kinderarbeid organiseert, maar we hebben hetzelfde doel”, zegt Chennaiah.

 

Verslag: Astrid van Unen

Utrecht, 24 mei 2019